Z Tokio do Tokio: 1972 – bez podwójnych medalistek

W Igrzyskach Olimpijskich Monachium 1972, trzecich z obecnością siatkówki w programie olimpijskim – zabrakło naszych pań, które w Tokio i Meksyku były na najniższych stopniach podium.

Dla naszej żeńskiej reprezentacji kluczowym okazał się medal… brązowy mistrzostw Starego Kontynentu. Tylko srebro gwarantowało udział w turnieju olimpijskim. Dodatkowej kwalifikacji u pań już nie było i biało-czerwone wypadły z olimpijskiego obiegu aż do roku 2008.

Końcowa kolejność turnieju olimpijskiego kobiet Monachium 1972: 1. ZSRR, 2. Japonia, 3. Korea Płn., 4. Korea Płd., 5. Węgry, 6. Kuba, 7. Czechosłowacja, 8. Niemcy

Z kolei u panów Igrzyska olimpijskie w Monachium poprzedziły dwie duże imprezy międzynarodowe – mistrzostwa świata 1970 i Europy 1971, w których reprezentacja Polski zajęła odpowiednio piąte i szóste miejsca. Wyniki nikogo nie zadowoliły, gdyż oczekiwania były wyższe.

Podobnie było z igrzyskami w Monachium. Do turnieju olimpijskiego Biało-Czerwoni zakwalifikowali się w Montpellier, pozostawiając w pokonanym polu m.in. silny zespół USA. Zawody we Francji pokazały wielkie możliwości podopiecznych trenera Tadeusza Szlagora.

W pierwszym spotkaniu Polska przegrała z Czechosłowacją 0:3 i ten falstart ustawił naszą drużynę w bardzo trudnym położeniu w walce o awans do półfinału.

–  Do Monachium udawaliśmy się po medal, a wracaliśmy zawiedzeni. Starty przed igrzyskami wskazywały, że będzie dobrze – wspomina Ryszard Bosek, który znalazł się w wyjściowym składzie spotkania z Czechosłowacją. – Nie powinienem grać w tym meczu. Miałem kontuzję kolana. Po tej przegranej wszystko już było źle, drużyna rozsypała się. Straciliśmy wiarę w sukces.

O dużych możliwościach zespołu świadczyły wyniki dwóch ostatnich meczów, w których Polska po walce przegrała po 2:3 z ZSRR i Bułgarią, półfinalistami turnieju olimpijskiego.

W finale Japonia pokonała NRD 3:1 (11:15, 15:2, 15:10, 15:10), a złoci medaliści po raz kolejny zachwycili wszystkich swoją grą.

Turniej w Monachium rozgrywany był już według innego systemu. W dwóch poprzednich igrzyskach dziesięć zespołów zagrało każdy z każdym. Tym razem dwanaście drużyn podzielono na dwie grupy, a po dwie najlepsze z każdej awansowały do półfinału.

Po igrzyskach w Monachium 32-letni Hubert Wagner zastąpił Tadeusza Szlagora na stanowisku trenera męskiej reprezentacji.

Złoci medaliści turnieju olimpijskiego mężczyzn: Masayuki Minami, Katsutoshi Nekoda, Yuzo Nakamura, Tetsua Nishimoto, Kenji Kimura, Yoshihide Fukao, Yasuhiro Noguchi, Jungo Morita Tadayoshi Yokota, Seiji Ōko, Tetsuo Satō, Kenji Shimaoka

Polska: Jan Such, Alojzy Świderek, Bronisław Bebel, Edward Skorek, Włodzimierz Stefański, Wiesław Gawłowski, Zdzisław Ambroziak, Stanisław Gościniak, Ryszard Bosek, Stanisław Iwaniak, Zbigniew Zarzycki, Marek Karbarz

Wyniki meczów reprezentacji Polski – grupa A: Czechosłowacja – Polska 3:0 (15:13, 16:14, 15:8); Polska – Tunezja 3:0 (15:6, 15:11, 15:1); Korea Południowa – Polska 3:1 (15:7, 13:15, 15:11, 15:6); Bułgaria – Polska 3:2 (14:16, 12:15, 15:7, 15:3, 15:10); ZSRR – Polska 3:2 (11:15, 15:12, 15:12, 10:15, 15:13). O dziewiąte miejsce: Polska – Kuba 3:0 (15:2, 15:7, 15:13)

Końcowa kolejność turnieju olimpijskiego mężczyzn Monachium 1972: 1. Japonia; 2. NRD; 3. ZSRR; 4. Bułgaria; 5. Rumunia; 6. Czechosłowacja; 7. Korea Południowa; 8. Brazylia; 9. Polska; 10. Kuba; 11. RFN; 12. Tunezja

Igrzyska olimpijskie w Monachium rozegrane zostały od 26 sierpnia do 11 września 1972 roku. Startowali reprezentanci 121 narodowych komitetów olimpijskich – 7132 sportowców w tym 6065 mężczyzn i 1058 kobiet. Przysięga olimpijska Heidi Schüller (sportowcy), Heinz Pollay (sędziowie), znicz olimpijski Günther Zahn. W klasyfikacji medalowej wygrał ZSRR przed USA i NRD. Polska zajęła siódme miejsce z siedmioma złotymi medalami.