Gwiazdy FIVB Mistrzostwa świata w piłce siatkowej mężczyzn Polska 2014 - Siergiej Grankin

- Nie ma obecnie w kadrze Rosji takiego gracza jakim był Siergiej Tietiuchin, który w trudnym momencie mógł postawić drużynę na nogi - mówi były znakomity zawodnik Władimir Kondra. - Ale są tacy zawodnicy jak np. Siergiej Grankin, którzy mogą cementować drużynę i być prawdziwą gwiazdą.

Jest podstawowym rozgrywającym reprezentacji Rosji, który mimo młodego wieku ma już na swoim koncie wiele cennych tytułów, w tym mistrzostwo olimpijskie.

Z siatkówką od najmłodszych lat
Siergiej Grankin z siatkówką zetknął się już w wieku sześciu lat. Osiem lat później trafił do zespołu Nieftianik Jarosław, w którym szlifował swoje umiejętności siatkarskie pod okiem trenera Aleksandra Szadinowa. W rosyjskiej Superlidze zadebiutował trzy lata później. Od 2006 roku jest zawodnikiem Dynama Moskwa, z którym zdobył wiele cennych tytułów. Już pierwszy sezon w stołecznym klubie przyniósł zwycięstwo w Pucharze Rosji, potem brązowy medal w Lidze Mistrzów, a na koniec wicemistrzostwo kraju. Rok później Dynamo Moskwa ponownie wywalczyło Puchar kraju oraz wygrało całe rozgrywki Superligi.

Najlepszymi klubowymi sezonami Grankina w Moskwie były rok 2010 i 2012. W 2010 roku Dynamo zdobyło srebrny medal Ligi Mistrzów w finale przegrywając z włoskim Trentino. Wcześniej rosyjski zespół w półfinale tych rozgrywek pokonał PGE Skrę Bełchatów. Kilka miesięcy później Dynamo zajęło trzecie miejsce w mistrzostwach Rosji. W 2012 roku moskiewski zespół triumfował w Pucharze CEV. W wielkim finale tych rozgrywek przeciwnikiem Dynama był zespół Asseco Resovia Rzeszów. Oba spotkania były bardzo zacięte i kończyły się tie-breakami, w których wygrywała drużyna z Moskwy.

Zawsze gotowy do gry dla reprezentacji
W kadrze narodowej zadebiutował w 2003 roku. Wtedy trafił do reprezentacji juniorów i brał udział w mistrzostwach Europy oraz świata. Na czempionacie Starego Kontynentu w Zagrzebiu juniorzy z Rosji wywalczyli złoto, a Grankin otrzymał nagrodę dla najlepszego rozgrywającego turnieju. Był kapitanem rosyjskiej młodzieżowej drużyny podczas mistrzostw świata w Indiach w 2005 roku, gdzie Rosjanie wywalczyli złoto w finale pokonując juniorów z Brazylii.

W reprezentacji seniorów po raz pierwszy pojawił się 16 lipca 2006 roku. Jego debiut miał miejsce w meczu przeciwko Francji w Lidze Światowej. Dwa tygodnie później w spotkaniu przeciwko Włochom wybiegł w podstawowym składzie ekipy rosyjskiej. Już rok później Grankin był integralną częścią zespołu, który wywalczył srebro w Lidze Światowej oraz na mistrzostwach Europy, a także zajął drugie miejsce w Pucharze Świata.

W 2008 roku spełniło się wielkie marzenie młodego rozgrywającego, czyli udział w Igrzyskach Olimpijskich. Pekin okazał się być szczęśliwy dla Sbornej, która najważniejszy turniej czterolecia ukończyła na najniższym stopniu podium. Cztery lata później na Igrzyskach w Londynie Rosjanie nie mieli już sobie równych i wygrali ten turniej po dramatycznym meczu z Brazylijczykami. Podopieczni Władymira Alekno przegrywali już 0:2 w setach, by ostatecznie zwyciężyć w tie-breaku. Do historii przeszedł już manewr szkoleniowca Sbornej, który od trzeciego seta przestawił Dmitrija Muserskiego na atak i tym samym kompletnie zaskoczył Canarinhos. W roku poolimpijskim Rosjanie nadal byli bardzo mocni i najpierw wygrali Ligę Światową, której turniej finałowy odbywał się w Argentynie, a potem po raz pierwszy w historii zdobyli złoto na mistrzostwach Europy. Grankin kolejny raz został doceniony indywidualnie otrzymując nagrodę dla najlepszego rozgrywającego mistrzostw.