- Rozgrywki
- Rozgrywki seniorskie
- 2. Liga Mężczyzn
- Aktualności
- Reprezentacje - siatkówka
- Seniorzy
- FIVB MŚ POLSKA 2014: Czy trzecie złoto dla Murilo Endresa?
Iwona Gąsior, 1 września 2014
Początkowo kojarzony tylko jako brat sławnego Gustavo – środkowego reprezentacji Brazylii, a dziś podstawowy zawodnik Canarinhos, bez którego Bernardo Rezende nie wyobraża sobie drużyny.
Niezastąpiony
- Jest kluczowym zawodnikiem mojego zespołu. Nie tylko potrafi dobrze przyjmować, ale również świetnie prezentuje się w bloku i w ataku. W tym sezonie walczy sam z sobą, ponieważ wraca po bardzo trudnej kontuzji, ale pracuje bardzo ciężko by odzyskać dobrą dyspozycję. Trudno mi sobie wyobrazić reprezentację bez niego, bo to prawdziwy lider zespołu, który rozumie moją filozofię i potrafi scalić drużynę – tak scharakteryzował Murilo Endresa wieloletni szkoleniowiec Canarinhos, Bernardo Rezende.
Siatkówka w genach
Murilo Endres (ur. 3 maja 1981 roku) na siatkówkę był skazany niemal od urodzenia. Jego pierwszymi nauczycielami tej dyscypliny sportu było wujostwo oraz brat Gustavo, który był uznawany za jednego z najlepszych środkowych reprezentacji Brazylii. Początkowo Murilo był kojarzony tylko jako młodszy brat Gustavo, ale szybko wypracował sobie własną pozycję w siatkarskim świecie.
Karierę zawodniczą rozpoczynał mając zaledwie 17 lat. Wtedy jego pierwszy trener Gilmar Venturine powołał go do drużyny Banespa z Sao Paulo. Murilo bronił barw tego zespołu aż do 2002 roku między innymi zdobywając wicemistrzostwo brazylijskiej Superligi. Potem przez dwa lata grał jeszcze w Suzano, aż postanowił spróbować swoich sił w Europie. Na miejsce rozwoju swojej kariery wybrał Włochy – najpierw na rok trafił do ekipy Tonno Callipo Vibo Valentia, a potem przez trzy lata występował w drużynie z Modeny. W 2008 roku razem z Modeną zdobył Puchar Challenge. Rok później zdecydował się wrócić do ojczyzny i podpisał kontrakt z klubem SESI Sao Paulo, w którym występuje do dziś.
Podpora kadry narodowej
W reprezentacji Brazylii zadebiutował w 2003 roku i od tego czasu jest podporą w przyjęciu ekipy Canarinhos. Rok później wraz z zespołem wygrał Ligę Światową – Murilo wtedy zastąpił kontuzjowanego Nalberta i w dużej mierze przyczynił się do złota Brazylijczyków w tych rozgrywkach. Potem jeszcze pięciokrotnie stawał na najwyższym podium tego turnieju. Najlepszy sezon reprezentacyjny zaliczył w 2010 roku. Canarinhos wygrali wtedy Ligę Światową, a Murilo został wybrany MVP turnieju finałowego tych rozgrywek. Kilka miesięcy później Brazylijczycy zostali mistrzami świata w wielkim finale pokonując reprezentację Kuby, a Murilo po raz kolejny został uznany najlepszym zawodnikiem turnieju.
Był członkiem zespołu, który w 2012 roku był bardzo blisko wywalczenia złota na Igrzyskach Olimpijskich. W pamiętnym finale Brazylijczycy prowadzili już 2:0 w setach z reprezentacją Rosji, by ostatecznie przegrać ten mecz 2:3. Tym samym Canarinhos drugi raz z rzędu musieli zadowolić się srebrem w najważniejszym turnieju czterolecia (w 2008 roku na Igrzyskach w Pekinie Brazylia również wywalczyła srebro). Mimo porażki w finale Igrzysk w Londynie to własnie Murilo przypadła nagroda MVP tych rozgrywek.
Po sukcesach we wcześniejszych latach przyszedł rok 2013, który nie był najszczęśliwszy w karierze brazylijskiego przyjmującego. Właśnie wtedy doznał on kontuzji barku i musiał poddać się operacji, która wykluczyła go z gry na kilka miesięcy. Do pełnej sprawności powrócił dopiero w tym roku i choć jego forma wciąż jest daleka od ideału, to nadal jest bardzo istotnym zawodnikiem reprezentacji Brazylii, która mimo problemów wywalczyła srebro w tegorocznej Lidze Światowej.
www.pzps.pl to oficjalny serwis Polskiego Związku Piłki Siatkowej