Ostatnia droga Wojciecha Szuppe

We piątkowe popołudnie na warszawskim Cmentarzu Północnym pożegnaliśmy Wojciecha Szuppego – znakomitego siatkarza, wybitnego reprezentanta Polski, cenionego trenera i nauczyciela akademickiego.

W ostatniej drodze Zmarłemu towarzyszyli rodzina, przyjaciele i liczne grono przedstawicieli siatkarskiego środowiska.

W imieniu Polskiego Związku Piłki Siatkowej sylwetkę i nieocenione zasługi śp. Wojciecha Szuppego przedstawił Sławomir Supa – członek Zarządu PZPS.

Pogrążona w bólu Rodzino!

Przyjaciele Zmarłego!

Szanowni Państwo!

W imieniu Jacka Kasprzyka, prezesa Polskiego Związku Piłki Siatkowej oraz całego środowiska Polskiej Siatkówki w pierwszej kolejności pragnę złożyć kondolencje Rodzinie i Najbliższym świętej pamięci Wojciecha Szuppe.

Przychodzi nam dzisiaj pożegnać człowieka niezwykle oddanego sportowi – człowieka, który swoje życie poświęcił siatkówce, który naszej dyscyplinie, naszemu środowisku oddał serce i swój talent – tak, jako siatkarz, tak jako trener, tak jako nauczyciel akademicki.

Wojciech Szuppe w barwach narodowych rozegrał 69. spotkań. Z dzisiejszej perspektywy wydaje się, że to niewiele, ale na tamte czasy to dowód, że reprezentacji Polski był niezbędny. Jako kadrowicz uczestniczył w mistrzostwach Europy i świata, a dla Polski zdobył brązowy medal Letniej Uniwersjady.

Imponujący jest dorobek Zmarłego w rozgrywkach krajowych. Pan Wojciech dziesięć razy, i to z rzędu był mistrzem Polski w barwach stołecznego AZS-u AWF-u.

O Jego pozycji w drużynie, w klubie dowodzi fakt, że tuż po zakończeniu kariery zawodniczej został trenerem swojego ukochanego klubu, z którym kontynuował medalową passę zdobywając trzykrotnie mistrzostwo Polski oraz dwa medale srebrne i dwa brązowe. Przecierał także szlaki zagraniczne polskim trenerom pracując przez pewien czas w Tunezji.

Potem poświecił się pracy naukowej, i nie gdzie indziej niż na Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie. Ogromna większość siatkarskich trenerów szlifujących swe umiejętności na warszawskim AWF-ie miała szczęście skorzystać z ogromnej wiedzy trenera Szuppe. Każdy z nich może stwierdzić, że została przez Pana Wojciecha ukształtowana, i nie tylko zawodowo. Trener był bowiem także znakomitym pedagogiem i wychowawcą.

Pana Wojciecha Szuppego zapamiętamy, przede wszystkim, jako postać obdarzoną niezwykłą kulturą osobistą, serdeczną i wielkiego taktu. To był zaszczyt spotkać go na swej drodze.

Panie Trenerze – dziękujemy!

Wojciech Szuppe urodził się 15 maja 1931 w Warszawie, gdzie też zmarł 7 października 2018 roku.  Zmarły był wielokrotnym reprezentantem Polski, multimedalistką mistrzostw kraju, jako zawodnik i trener oraz wybitnym szkoleniowcem i wychowawcą wielu pokoleń siatkarzy i trenerów.

Wojciech Szuppe od 1952 reprezentował barwy AZS AWF Warszawa, z którym zdobył dziesięć razy z rzędu mistrzostwo Polski (1952, 1953, 1954, 1955, 1956, 1957, 1958, 1959, 1960, 1961).

W reprezentacji Polski debiutował 24 kwietnia 1952 w towarzyskim spotkaniu z zespołem z Halle (NRD), wystąpił na mistrzostwach Europy w 1955 (6 miejsce), mistrzostwach świata w 1956 (5 miejsce) oraz akademickich mistrzostwach świata w 1954 (5 miejsce) i 1957 (2 miejsce). Na tej ostatniej imprezie wystąpił ostatni raz w biało-czerwonych barwach - 8 września 1957 w meczu z Rumunią. Łącznie w reprezentacji wystąpił 69 razy. W 1959 wystąpił jeszcze w akademickiej reprezentacji Polski na Uniwersjadzie w Turynie, zdobywając z drużyną brązowy medal.

W sezonie 1964/1965 został I trenerem stołecznego AZS AWF i wywalczył mistrzostwo Polski w 1965, 1966 i 1968, wicemistrzostwo Polski w 1967, 1970 oraz brązowy medal mistrzostw Polski w 1969 i 1972. Warszawską drużynę prowadził w ekstraklasie do sezonu 1973/1974 zakończonego spadkiem z ligi, następnie do 1979 na szczeblu II-ligowym. Był również trenerem w Tunezji.

Absolwent Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie (1953), po ukończeniu studiów pracował w katedrze zespołowych gier sportowych AWF, następnie do emerytury (1997) w Zakładzie Zespołowych Gier Sportowych.