Ostatnia droga Tadeusza Sąsary – Honorowego Prezesa PZPS

W czwartkowe południe w kościele św. Anny w warszawskim Wilanowie pożegnaliśmy Tadeusza Sąsarę – Honorowego Prezesa Polskiego Związku Piłki Siatkowej.

W ostatniej drodze śp. Tadeusza Sąsary towarzyszyli mu rodzina, znajomi i liczna reprezentacja przyjaciół ze środowiska siatkarskiego, a wśród nich wielu wybitnych reprezentantów Polski z mistrzami świata, olimpijskimi, mistrzyniami i  medalistami mistrzostw Europy.

Mszę świętą koncelebrował ks. Edward Pleń – krajowy duszpasterz sportowców, który w bardzo osobistym kazaniu powiedział między innymi: –  1 stycznia, w Nowym Roku Polska Siatkówka okryła się żałobą. W wieku 80. lat odszedł od nas Tadeusz Sąsara – człowiek prawy, szlachetny, oddany siatkówce. (…) a jednocześnie bardzo oddany innemu człowiekowi, zawsze gotowy nieść pomoc potrzebującym. To ogromna strata dla rodziny, dla bliskich, dla środowiska.

W imieniu Polskiego Związku Piłki Siatkowej Tadeusza Sasarę pożegnał Jacek Kasprzyk – prezes Polskiego Związku Piłki Siatkowej. – Długo by przypominać zasługi Tadeusza Sąsary dla polskiego sportu, dla Polskiej Siatkówki. Nie sposób ich wszystkich wymienić. Fakt, że od 20 lat był Honorowym Prezesem Polskiego Związku Piłki Siatkowej, to jest absolutnie zasłużony i ciężko zapracowany tytuł. Ta honorowość była jednak w pewnym sensie umowna. Tadeusz od zawsze, aż do końca swych dni służył bowiem naszemu środowisku. Jako Prezes Fundacji Polska Siatkówka, czy współzałożyciel Fundacji Rehabilitacji Kardiologicznej w Aninie.

Prezes federacji podkreślił także, że Prezes Tadeusz Sąsara był postacią niezwykle szlachetną, otwartą na innego człowieka a szczególnie bliscy byli mu sportowcy. – Dla Tadeusza zawsze najważniejszy był inny człowiek –  człowiek potrzebujący wsparcia. Iluż z nas tu zgromadzonych prosiło go o pomoc i nigdy się na Tadeuszu nie zawiodło. Jako wieloletni najpierw wiceprezes, potem prezes PZPS oraz dyrektor prestiżowych hoteli zawsze serce oddawał sportowcom. Wielu z tu obecnych doświadczyło Jego serdecznej gościnności. Pan Prezes rozumiał sport i cenił trud  sportowców. To przecież nie kto inny, jak On w ówczesnym hotelu Grand stworzył na potrzeby  środowiska klub „Olimp”, będący przez wiele lat jedynym, dedykowanym miejscem chwały dla polskich olimpijczyków.

Imponująca sylwetka Pana Prezesa, bo tak go nazywaliśmy absolutnie nie budziła strachu, a wyłącznie szacunek i sympatię. Tadeusz był bowiem bardzo dobrą, pogodną i otwartą postacią. W tym wszystkim nieoceniona była Jego mądrość. Mądrość życiowa, poparta wieloletnim doświadczeniem, jako dyrektora wielkich hoteli i prezesa związku. Zawsze uśmiechnięty, zarażający wprost pozytywną energią. I tej pozytywnej energii będzie nam bardzo brakować. To nie kurtuazyjne słowa, ale fakt – polski sport, polska siatkówka poniosły ogromną stratę.

Szanowny Panie Prezesie!

Oddajemy Ci dzisiaj hołd i dumni jesteśmy, że mogliśmy Cię spotkać w naszym życiu.

Drogi Tadeuszu!

Pozostaniesz na zawsze w naszej pamięci. Pozostaniesz na zawsze w naszych sercach.

W imieniu środowiska Polskiej Siatkówki Zmarłego pożegnał Juliusz Karski – nestor Polskiej Siatkówki. – Z Tadeuszem przyjaźniliśmy się od wielu, wielu lat. W ostatnim czasie, kiedy już chorował ta przyjaźń była jeszcze intensywniejsza.(…) Widzę tu w kościele wielu mistrzów świata, olimpijskich, medalistów Europy sprzed lat, którzy przyjechali tu z całej Polski a nawet z zagranicy, a to dowodzi, jak ważną postacią dla naszego środowiska był Tadeusz. To on właśnie w latach kiedy kierował czterema największymi stołecznymi hotelami zawsze użyczał nam sal, tak by integrować środowisko siatkarskie. Potem, znów za jego sprawą, jako prezesa Fundacji Polska Siatkówka pielęgnował tę tradycję aż te pierwsze kameralne spotkania byłych siatkarek i siatkarzy przerodziły się w wielkie doroczne spotkania Rodziny Siatkarskiej. Tadeusz pozostanie ojcem tej rodziny.

W uroczystościach pogrzebowych wzięły udział liczne delegacje: Polskiego Związku Piłki Siatkowej, Wojewódzkich Związków Piłki Siatkowej, Szkół Mistrzostwa Sportowego ze Szczyrku i Spały, Siatkarskich Ośrodków Szkolnych oraz klubów siatkarskich z całej Polski.

Tadeusz Sąsara spoczął w rodzinnym grobie na cmentarzu parafii św. Anny w warszawskim Wilanowie a mogiłę pokryły wiązanki kwiatów.

Tadeusz Sąsara

Urodzony 19 lipca 1937 roku w Skarżysku – Kamiennej. Zmarł 1 stycznia 2018 roku.

Absolwent AWF Warszawa.

Koszykarz Znicza Pruszków (1953-1955), Górnika Wałbrzych (1956-1957).

Prezes Polskiego Związku Piłki Siatkowej (1978-1988 i 2002), Wiceprezes PZPS (1976-1978), Prezes honorowy PZPS od 1998, Wiceprezes Polskiego Związku Kolarskiego (1960-1963), członek Zarządu PKOl trzech kadencji, Prezes Fundacji Polska Siatkówka.