#CzasyChwały: Srebro „złotej drużyny”

Jak mówią, punkt widzenia zależy od punktu siedzenia. To, co w jednych okolicznościach cieszy, w innych już nie zadowala, a wyniki które kiedyś brałoby się w ciemno nie robią już wrażenia. Punkt siedzenia Polaków zaraz po MŚ w Meksyku był bardzo wysoko...

Po fantastycznym wyniku z Mistrzostw Świata 1974 cała praca została podporządkowana przygotowaniom do nadchodzących igrzysk olimpijskich w Montrealu. Skład w jakim reprezentacja Polski pojechała na Mistrzostwa Europy 1975 w Jugosławii był odbiciem tego podejścia.

Na rozgrywanym w Jugosławii czempionacie starego kontynentu zabrakło sporej części świeżo upieczonych mistrzów świata, m.in. Edwarda Skorka, Marka Karbarza, Zbigniewa Zarzyckiego, Aleksandra Skiby i Stanisława Gościniaka. Hubert Wagner nie chciał pokazać rywalom wszystkiego, co przygotowywał na nadchodzące igrzyska olimpijskie, skorzystał za to z okazji do wypróbowania zawodników młodych lub drugoplanowych. Jeszcze inne podejście zaprezentował broniący tytułu ZSRR, którzy na Bałkany przywieźli nową, bardzo silną i zdeterminowaną ekipę.

Zawody rozgrywano z udziałem 12 drużyn, podzielonych początkowo na trzy grupy. Polacy swoje mecze fazy kwalifikacyjnej rozgrywali w Skopju, gdzie bez straty seta pokonali kolejno Węgry, Włochy oraz gospodarzy turnieju – Jugosławię, zajmując pierwsze miejsce w grupie, podobnie jak grająca w Suboticy reprezentacja Związku Radzieckiego.

Belgradzka grupa finałowa składała się z sześciu drużyn – po dwa najlepsze zespoły każdej z grup kwalifikacyjnych grały w niej systemem każdy z każdym, nie powtarzając jednak zestawień z własnej grupy. Polacy już w pierwszym meczu zmierzyli się z siatkarzami ZSRR, którzy zdecydowanie wygrali tę konfrontację 3:0 (15:12, 15:10, 15:7). Ponieważ nie zaznali do końca turnieju ani jednej porażki, to nawet perfekcyjna gra Polaków nie dałaby już drużynie Huberta Wagnera szans na złoto. Dodatkowo w ostatnim spotkaniu Biało-Czerwonym przydarzyła się przegrana w pięciosetowym meczu z Rumunią.

Związek Radziecki obronił tytuł. Gospodarze mistrzostw zdobyli honorowo brązowe krążki. Drugie w historii medal i pierwsze srebro ME Polaków powinno cieszyć, a w innych okolicznościach byłoby wręcz rewelacją – wtedy jednak przyjęto je bez wielkiego entuzjazmu. Ten miał jednak wybuchnąć już niedługo...

Skład reprezentacji Polski na ME 1975: Wiesław Gawłowski, Ryszard Bosek, Mirosław Rybaczewski, Wiesław Czaja, Włodzimierz Sadalski, Włodzimierz Stefański, Tomasz Wójtowicz, Stanisław Iwaniak, Zbigniew Jasiukiewicz, Władysław Kustra, Lech Łasko, Zbigniew Lubiejewski. Trener: Hubert Jerzy Wagner

Wyniki reprezentacji Polski na ME 1975: Polska – Węgry 3:0 (15:7, 15:12, 15:7), Polska – Włochy 3:0 (15:3, 15:7, 15:13), Jugosławia – Polska 0:3 (7:15, 8:15, 8:15), ZSRR – Polska 3:0 (15:12, 15:10, 15:7), Polska – Bułgaria 3:2 (9:15, 15:5, 15:6, 9:15, 15:3), Polska – Czechosłowacja 3:1 (15:8, 15:6, 11:15, 15:8), Rumunia – Polska 3:2 (13:15, 15:9, 6:15, 15:13, 15:12)