Wspomnień czar... czyli spotkanie Siatkarskiej Rodziny

W czwartkowy wieczór przy ulicy Grażyny 13 w Warszawie odbyło się Doroczne Spotkanie Środowiska Siatkarskiego zorganizowane przez Fundację Polska Siatkówka. – Ci ludzie na tej sali tworzyli historię polskiej siatkówki – powiedział Honorowy Prezes PZPS Tadeusz Sąsara.

Pierwsze spotkanie środowiska siatkarskiego odbyło się w grudniu 1995 roku, w ówczesnej siedzibie Polskiego Związku Piłki Siatkowej przy ulicy Ciołka w Warszawie. Pomysłodawcą i głównym organizatorem jest reprezentant Polski z 1948 roku Juliusz Karski. – Pierwsze spotkanie zorganizowaliśmy z panią Aleksandrą Śliwowską (ówczesną Sekretarz Generalną PZPZ)- powiedział Juliusz Karski - Doszliśmy wtedy do wniosku , że trzeba zebrać siatkarzy , którzy grali w latach 40-tych, 50-tych i 60-tych. Na pierwsze spotkanie przyszło 14-16 osób. Nie mieliśmy kontaktu przez wiele lat więc trudno nam było dotrzeć do tych zawodników. Każdy kto przybył na spotkanie, miał za zadanie na następny raz odnaleźć 2-3 siatkarzy, z którymi grał. I w kolejnych latach było już coraz więcej osób. Później pani sekretarz została zwolniona, a ówczesny prezes PZPS Eryk Lenkiewicz powiedział mi, że nie warto robić podobnych spotkań i nie udało mi się go przekonać do zmiany decyzji. Przez dwa lata ich nie organizowaliśmy. Później do Fundacji został zaangażowany Artur Popko, który bardzo poparł naszą inicjatywę i w dużej mierze to jest jego zasługa, że te spotkania się teraz znowu odbywają.   W tej chwili organizatorem jest Fundacja Polska Siatkówka, a głównym dowodzącym jest prezes Fundacji oraz Honorowy Prezes Polskiego Związku Piłki Siatkowej Tadeusz Sąsara. On bardzo wspiera nasze spotkania.

- Przychodzę tu prawie co roku. Może opuściłem jedno czy dwa spotkania- powiedział Tadeusz Sąsara - Od stworzenia Fundacji, czyli od 6 lat, przejęliśmy organizację Dorocznych Spotkań Środowiska Siatkarskiego. Robimy to dla tych ludzi, którzy włożyli wiele serca w siatkówkę. Jeden z panów na tej sali, Leonard Michniewski, jest z 1918 roku. Był pierwszym kapitanem polskiej drużyny po wyzwoleniu naszego kraju podczas towarzyskiego meczu z Czechosłowacją w 1948 roku. To był pierwszy międzynarodowy mecz reprezentacji Polski. Ci ludzie na tej sali tworzyli historię polskiej siatkówki. Dla nich to ogromna radość, że mogą się spotkać, porozmawiać, powspominać.  Aż przyjemnie się na nich patrzy. Dzisiaj wyjątkowo nie dopisały dziewczyny, bo tak przeważnie jest ich około dwudziestu. One również zapisały się na kartach historii. To brązowe medalistki olimpijskie, medalistki mistrzostw świata i Europy.

Honorowy Prezes PZPS chciałby żeby nasi obecni reprezentanci kraju za 20-30 lat również mogli i przede wszystkim chcieli spotkać się w swoich gronie. - Bardzo chciałbym żeby ci ludzie też się kiedyś spotykali tak jak my teraz. Ale boję się, że może tak nie być i ta tradycja zginie, jednak mam nadzieję, że tak się nie stanie.