Kwestionariusz siatkarski - Marcin Nowak

Nie lubi w sobie tego, że... za dużo je. Według niego siatkówka to szkoła życia, a żałuje, że przegapił moment w którym mógł pozostać w reprezentacji. Dziś na pytania naszego kwestionariusza siatkarskiego odpowiada środkowy AZS Politechniki Warszawskiej, 225-krotny reprezentant Polski, Marcin Nowak.

pzps.pl: Z kim mógłby Pan grać w szóstce bez końca?
- Z całą moją pierwszą szóstką, bo myślę, że idealnie w tym roku spełniamy swoje zadania i robimy to, co do nas należy.

- Czego nauczyły Pana sport i siatkówka?
- Na pewno jest to nauka życia, która uczy regularności. Oprócz tego jest to sposób na życie, chciałbym żeby moi synowie też przez taką szkołę kiedyś przeszli. Żeby przez sport ułożyli swoje życie.

- Jaką dałby Pan radę początkującym siatkarzom?
- Żeby się nie poddawali, bo początki są zawsze trudne i jeżeli ktoś jest bardzo ambitny to zawsze osiągnie swój cel.

- Jakie są cechy siatkarza doskonałego?
- Nie ma takiego siatkarza. Są bardzo dobrzy zawodnicy, którzy oprócz talentu posiadają znakomite umiejętności. Nie przychodzą one same, tyko są wytrenowane. Taki zawodnik powinien mieć odpowiedni charakter, waleczność, która musi być widoczna na boisku. Jego główną cechą powinno być nie poddawanie się. Walka zawsze do końca. Nawet jeżeli jakaś akcja się nie powiedzie to nie powinien się załamywać tylko dalej wierzyć w siebie, bo wiara w siebie czyni cuda.

- Co zmieniłby Pan w swojej sportowej karierze?
- Była taka szansa, aby jeszcze pozostać w reprezentacji i uczestniczyć w sukcesach, które odniosła kadra. Tego mi bardzo brakuje i myślę, że jest już nierealne do zrealizowania.

- Czego Pan w sobie nie lubi?
- Jest wiele takich rzeczy, ale nie lubię w sobie na przykład tego, że dużo jem.

- Co Pan w sobie lubi?
- Trudno mi powiedzieć. Myślę, że jestem bardzo słownym człowiekiem, zawsze dotrzymuję słowa.

- Jaki siatkarski prezent sprawiłby Panu radość?
- Zdobycie medalu z reprezentacją Polski seniorów.